De eerste tegenvaller op deze vlucht dient zich al kort na aankomst op de luchthaven van München aan. “Any bagage to check-in?”, vraagt de dame achter de Condor-balie. Ik lach vriendelijk, wijs op mijn blauwe trolley op wieltjes en antwoord: “no, just handlugage”. Daarmee is normaalgesproken de kous af. De dame hoort vriendelijk terug te lachen, de instapkaart uit te printen, het gatenummer te omcirkelen en me te wijzen op het moment dat ik moet instappen. Deze keer niet. De dame lacht niet vriendelijk, print niets uit, maar wijst slechts met een strenge blik naar het weegmechanisme naast haar. “Please put your suitcase over there”.
Dat overkomt me zelden. Bij het inchecken wordt meestal alleen even een snelle blik geworpen op de afmetingen van de handbagage. En bij easyJet doet het gewicht van de handbagage helemaal niet terzake. Als het maar binnen de toegestane afmetingen valt. Condor heeft haar medewerkers echter geïnstrueerd scherp op het gewicht te letten, zo blijkt. “Condor allows six kilogrammes for handlugage. Your’s is ten kilo. Is there something you want to take out?”. Met andere woorden: ‘uw koffer gaat de vrachtruimte in, niet de cabine’. De stem klinkt onverbiddelijk en de strenge blik laat evenmin ruimte voor enige coulance bestaan. Dat wordt straks wachten in Brussel. En bovendien hopen dat de laptop het overleeft. Als ‘ie daar ooit aankomt…
De eerlijkheid gebiedt te zeggen: het bleef bij deze eerste tegenvaller. Over de rest van de vlucht valt niets te klagen. Behalve dan dat online inchecken bij Condor niet mogelijk is. En behalve dan de vertraging van een kwartier, maar die viel buiten de verantwoordelijkheid van Condor.
De passagiers worden met een snoepje begroet. Ook liggen bij het instappen verschillende kranten klaar. De beenruimte aan boord van de nieuwe Airbus A320 is voldoende, zeker voor iemand met een gemiddeld postuur. Ik ben wat aan de lange kant, maar zelfs dat levert geen noemenswaardige problemen op. Het cabinepersoneel lijkt plezier te hebben in het werk.
Condor serveert op haar vluchten gratis een hapje en een drankje, bestaande uit een belegd broodje en een non-alcoholisch (fris)drank. Een hongerige man twee rijen voor me wordt zelfs van een tweede broodje kaas voorzien. Ik bestel een glaasje ‘apple juice’. “Wilt u daarnaast ook nog koffie of thee?”. Over service gesproken. Bier, wijn en snacks zijn tegen betaling verkrijgbaar.
Live-beelden
Op de vlucht van ruim een uur tussen München en Brussel is natuurlijk geen tijd voor het afspelen van films. De uitklapbare monitoren aan het plafond laten daarvoor in de plaats de geografische positie van het vliegtuig op een kaartje zien. Aangevuld door vluchtgegevens als hoogte, snelheid en resterende vliegtijd. Een minuut of tien voor de landing wordt overgeschakeld naar live-beelden, waargenomen door een aan de onderzijde van de A320 gemonteerde camera. Op die manier hoef ik zelfs van het Belgische landschap recht onder het vliegtuig niets te missen. Een paar minuten voor ‘touch-down’ richt de lens van de camera zich meer naar voren. De baan waar de piloten op aansturen is duidelijk zichtbaar. Even later is zelfs de baanaanduiding ‘25L’ (25 links) te lezen. Na de landing blijft de camera ingeschakeld, waardoor tijdens het taxiën het gezichtsveld van de mensen in de cockpit met de passagiers wordt gedeeld.
Eenmaal op Zaventem aangekomen realiseer ik me dat ik waarschijnlijk nooit lang op mijn koffer hoef te wachten. Het vliegveld is op een dusdanige manier ontworpen dat je aan tientallen roltrappen en loopbanden zó veel tijd kwijt bent, dat de koffers al duizelig raken van het rondjes draaien in het bagagecircuit op het moment dat de eerste passagier zich meldt.
De tegenvallende passagiersaantallen op de route van Condor tussen München en Brussel betekenen over het algemeen een lage ticketprijs. Een bekend principe in de wereld van de low cost airlines. Niet leuk voor Condor, wèl leuk voor de passagier. Voor zo lang als het duurt….
Op basis van deze vlucht hopelijk nog wel een tijdje, want Condor verdient een dikke 8.
(Voor de leden van het Lufthansa Miles & More veelvliegprogramma: vluchten van Condor tellen ook mee)
Steven van den Berg, redacteur Luchtvaartnieuws.nl
Dit vluchtverslag maakt onderdeel uit van een serie artikelen over Low Cost Carriers. om meer te lezen over deze special van Luchtvaartnieuws.nl
Dat overkomt me zelden. Bij het inchecken wordt meestal alleen even een snelle blik geworpen op de afmetingen van de handbagage. En bij easyJet doet het gewicht van de handbagage helemaal niet terzake. Als het maar binnen de toegestane afmetingen valt. Condor heeft haar medewerkers echter geïnstrueerd scherp op het gewicht te letten, zo blijkt. “Condor allows six kilogrammes for handlugage. Your’s is ten kilo. Is there something you want to take out?”. Met andere woorden: ‘uw koffer gaat de vrachtruimte in, niet de cabine’. De stem klinkt onverbiddelijk en de strenge blik laat evenmin ruimte voor enige coulance bestaan. Dat wordt straks wachten in Brussel. En bovendien hopen dat de laptop het overleeft. Als ‘ie daar ooit aankomt…
De eerlijkheid gebiedt te zeggen: het bleef bij deze eerste tegenvaller. Over de rest van de vlucht valt niets te klagen. Behalve dan dat online inchecken bij Condor niet mogelijk is. En behalve dan de vertraging van een kwartier, maar die viel buiten de verantwoordelijkheid van Condor.
De passagiers worden met een snoepje begroet. Ook liggen bij het instappen verschillende kranten klaar. De beenruimte aan boord van de nieuwe Airbus A320 is voldoende, zeker voor iemand met een gemiddeld postuur. Ik ben wat aan de lange kant, maar zelfs dat levert geen noemenswaardige problemen op. Het cabinepersoneel lijkt plezier te hebben in het werk.
Condor serveert op haar vluchten gratis een hapje en een drankje, bestaande uit een belegd broodje en een non-alcoholisch (fris)drank. Een hongerige man twee rijen voor me wordt zelfs van een tweede broodje kaas voorzien. Ik bestel een glaasje ‘apple juice’. “Wilt u daarnaast ook nog koffie of thee?”. Over service gesproken. Bier, wijn en snacks zijn tegen betaling verkrijgbaar.
Live-beelden
Op de vlucht van ruim een uur tussen München en Brussel is natuurlijk geen tijd voor het afspelen van films. De uitklapbare monitoren aan het plafond laten daarvoor in de plaats de geografische positie van het vliegtuig op een kaartje zien. Aangevuld door vluchtgegevens als hoogte, snelheid en resterende vliegtijd. Een minuut of tien voor de landing wordt overgeschakeld naar live-beelden, waargenomen door een aan de onderzijde van de A320 gemonteerde camera. Op die manier hoef ik zelfs van het Belgische landschap recht onder het vliegtuig niets te missen. Een paar minuten voor ‘touch-down’ richt de lens van de camera zich meer naar voren. De baan waar de piloten op aansturen is duidelijk zichtbaar. Even later is zelfs de baanaanduiding ‘25L’ (25 links) te lezen. Na de landing blijft de camera ingeschakeld, waardoor tijdens het taxiën het gezichtsveld van de mensen in de cockpit met de passagiers wordt gedeeld.
Eenmaal op Zaventem aangekomen realiseer ik me dat ik waarschijnlijk nooit lang op mijn koffer hoef te wachten. Het vliegveld is op een dusdanige manier ontworpen dat je aan tientallen roltrappen en loopbanden zó veel tijd kwijt bent, dat de koffers al duizelig raken van het rondjes draaien in het bagagecircuit op het moment dat de eerste passagier zich meldt.
De tegenvallende passagiersaantallen op de route van Condor tussen München en Brussel betekenen over het algemeen een lage ticketprijs. Een bekend principe in de wereld van de low cost airlines. Niet leuk voor Condor, wèl leuk voor de passagier. Voor zo lang als het duurt….
Op basis van deze vlucht hopelijk nog wel een tijdje, want Condor verdient een dikke 8.
(Voor de leden van het Lufthansa Miles & More veelvliegprogramma: vluchten van Condor tellen ook mee)
Steven van den Berg, redacteur Luchtvaartnieuws.nl
Dit vluchtverslag maakt onderdeel uit van een serie artikelen over Low Cost Carriers. om meer te lezen over deze special van Luchtvaartnieuws.nl
