Luchtvaartjournalist Arnold Burlage kritiseert vanochtend in de Financiële Telegraaf het pleidooi van minister Karla Peijs (Verkeer) voor strengere EU regels om luchtvaartmaatschappijen strenger te controleren, na de Air Holland en Exel affaire. Het is minder slagvaardig dan het lijkt, vindt hij. “Het doet eerder denken aan het dempen van de zoveelste put na het verdrinken van nog meer kalveren”.

Wat zijn de feiten? Arnold Burlage: “De bestaande regels kennen al meerdere mogelijkheden om vliegbedrijven te controleren, zowel wat betreft vliegveiligheid als economische betrouwbaarheid. Het betreft controles ten behoeve van de operationele vlieg- en de economische vergunning.”

De praktijk rond het faillissement van Air Holland, V Bird en nu de kwestie rond de Exel Aviation Group en Dutchbird toont, volgens het commentaar in De Telegraaf, helaas bitter aan dat die controles in het geheel niet of onvoldoende zijn gebeurd.

Air Holland kon ongestoord blijven vliegen, terwijl geruchten over naderend faillissement al lang geen geruchten meer waren. De maatschappij stond wijd en zijd bekend als onbetrouwbare zakenpartner, kwam enkele keren “aangeschoten” uit een surséance van betaling. Intussen liepen schulden torenhoog op, kregen personeel geen of veel te laat salaris en werd pensioen wel ingehouden maar niet afgedragen.

“Voor de autoriteiten was er intussen geen vuiltje aan de lucht, ook al kunnen economische onbetrouwbaarheid en tekort aan geld al gauw ook tot minder onderhoud en onveiligheid leiden”, aldus luchtvaartjournalist Arnold Burlage.

Hij gaat verder: “Air Holland ging tenslotte failliet met 30 miljoen euro in het rood failliet. Pas recent werden de toenmalige top en aanverwante criminelen opgepakt. De crediteuren – groot en klein – waren de dupe, samen met het personeel en passagiers, die hun reis zagen stranden.

Intussen ging ook een andere Nederlandse luchtvaartmaatschappij failliet, V Bird, een prijsvechter, die met Nederlandse vergunning opereerde vanaf de luchthaven Niederrhein, pal over de Nederlandse grens tussen Nijmegen en Venlo. De schuld daarvan zou zelfs tot boven de 40 miljoen euro zijn oplopen”.

Alle rumoer rond de Exel Aviation Groep roept, volgens de analyse in de Financiële Telegraaf, nu wederom veel vragen op. “Waar was de overheid? Waarom wordt in dit soort gevallen van oplopende problemen, onduidelijke geldstromen en onzekere economische basis niet eerder ingegrepen en kan met de belangen van passagiers zo worden gesold?”, vraagt Arnold Burlage zich af.

Entrepreneur Erik de Vlieger, grootaandeelhouder van die Exel Aviation Group, heeft de autoriteiten nu nota bene zelf om een strenge controle gevraagd in een poging om zijn maatschappij van alle blaam te zuiveren. Arnold Burlage vindt dat die en andere geuite wensen voor een strenge controle nu op z’n minst met de grootste spoed zouden moeten worden ingewilligd. De algemeen directeur van het vliegimperium van Erik de Vlieger werd ten slotte vorige week opgepakt, verdacht van witwassen, afpersing en valsheid in geschrifte.

Een andere zaak in deze kwestie, die bijna dagelijks voor de ene na de andere verbazing zorgt, is de rol van de reisorganisaties. Vooral de reissector, de prominente merken voorop, koos voor het bekende dubbeltje op de eerste rij aanvankelijk voor Air Holland, ondanks de alom bekende economische onbetrouwbaarheid, die inmiddels trouwens ook justitieel is gebleken.

Toen Air Holland eenmaal failliet ging, stapten de reisorganisaties met hun honderdduizenden passagiers “ gedwongen” mee over naar Holland Exel, de reddende engel van Erik de Vlieger, die de boedel overnam en geplande vluchten garandeerde.

Nu dreigen voor honderdduizenden vakanties opnieuw problemen of op z’n minst onzekerheid en onduidelijkheid. Dat mag nimmer het gevolg zijn van falende controles, is de conclusie van de dit jaar als beste luchtvaartjournalist onderscheiden Arnold Burlage.