Wat een geweldige winter. Vliegvelden gesloten, autowegen versperd, tekort aan winterbanden, huurauto's als vervangauto's en het 'zout was op'. Een weeralarm hier, een bevroren wissel daar, Connexxion-bussen in de greppel en tot diep in de nacht in de auto zitten omdat...het zoutvaatje leeg is.
Later bleek dat het zoutprobleem helemaal geen probleem was. Het inkoopbeleid van de landelijke overheid, wat vast wel weer met een 'tendertje' is gedaan van minimaal 134 pagina's, had AkzoNobel blijkbaar aan de zijlijn geplaatst. Ik herken dat wel. Ze hebben daar vast na vier pagina's vastgesteld dat die 'lezers' in Den Haag het heen en weer hebben kunnen krijgen.
En 'weer' dat kregen ze. Soms is het goed om belachelijke boekwerken terzijde te leggen totdat men weer bij z'n positieven komt. In dit geval, kruipend over de gladde banen zijn ze van Rijkswaterstaat vanuit den Haagnaar AkzoNobel geglibberd om 'in het belang van de nationale veiligheid' alsnog een deal te maken. Dat is toch lachen. Eindelijk gerechtigheid want zo komen in dit geval de omzetten met een veilige marge toch op de juiste plek terecht. 'Alsjeblieft help ons uit de nood, maakt niet uit wat het kost..,'
Wat leren we hieruit? Dat geduld en standvastigheid ook beloond kan worden. Als je kwaliteit biedt en daar een normale marge aan wilt overhouden om de continuïteit van je eigen bedrijf te waarborgen, dan moet je ook gewoon ‘nee’ kunnen zeggen. Nee! Tegen inkopende partijen die je om te beginnen lastigvallen met een boekwerk waarvan negentig procent overbodig gezwets is. Of het nu overheid is of niet. Streef ernaar een normale offerte uit te kunnen brengen en laat die 834 vragen over niet relevante zaken gewoon onbeantwoord. Je ligt er dan wel uit omdat de bureaucraten tijd overhouden maar uiteindelijk zul je zegevieren.
De pragmatische manier van zakendoen waar de Nederlanders wereldwijd bekend om staan wordt momenteel in een vroegtijdig stadium reeds teniet gedaan omdat vele bedrijven en overheden worden gepusht om lange tijdrovende inkoopprocessen te volgen. Het lijkt er momenteel op dat de aloude offerte waarin je graag je product aanprijst wordt vervangen voor 'papierpakketten' waar je alleen nog maar je handtekening op hoeft te zetten. Ja, zelfs de prijzen en condities worden gedicteerd. En juist dat is dodelijk voor ondernemend Nederland.
Nog twee maanden en dan is het weer lente. Bloemen en planten komen tot leven. De sneeuwschuivers en strooiwagens kunnen de schuur weer in. Tijd om ons voor te bereiden op de komende winter, die van 2010-2011. Wat zullen we anders gaan doen vraagt Rijkswaterstaat zich af? Als eerste zouden de ingehuurde partijen die voor een appel en een ei (zonder zout) de wegen hebben schoongehouden vervangen moeten worden door al het stilstaande zware materieel van Defensie die zich uitstekend lenen voor deze werkzaamheden.
Ik glibberde zojuist langs de vliegbasis Gilzerijen een daar stond genoeg stil en ondergesneeuwd. Militairen die niet op vredesmissie zijn gewoon achter het stuur plaatsen en dan ook nog eens bij voorkeur 24 uur per dag en rijden met die dingen. Sneeuwploeg ervoor, strooibak erop en gaan met het beschikbare materieel. Welke besparing dit oplevert kan ik niet in harde munten uitdrukken maar dat we hiermee de boel ook nog eens effectiever zullen inzetten is wel duidelijk. Intern wel beschikken over de spullen maar deze extern inhuren. Waarom is dat nodig?
Daarnaast motiveert het ook nog eens de beschikbare manschappen want reken maar dat ze blij zijn dat ze iets nuttigs te doen hebben. Kunnen ze gelijk de straten in Culemborg even schoonvegen. Enne, 'het zout ophalen', kan ook nog eens met eigen materieel gedaan worden. Rijkswaterstaat en het ministerie houden geld in de tas en kunnen een vergoeding geven aan Defensie om het kostenplaatje neutraal te houden. Zo blijft belastinggeld binnen of dat kan weer besteed worden om Schiphol toegankelijk te maken voor 'niet vreemde transferpassagiers', de NS en Prorail op te porren om zinnige investeringen te doen in vorstvrije wissels en Connexxion-bussen op winterbanden te plaatsen.
Zo zout als dit jaar hebben we het niet eerder gegeten. Ja op deze slakken is het waard om zout te leggen maar dan moet je het wel hebben. Heb je het ooit zo zout gegeten? Vast niet want het is op!
Henk M. van den Helder
Algemeen Directeur / General Manager Hertz Rent A Car Benelux
