De passagiers op lijnvluchten dalen langzaam maar zeker af op de prijsladder. De prijsvechtende Low Cost airlines zijn nu ook al onderling in een prijsgevecht gewikkeld. Ryanair koppelt een hoeveelheid gratis tickets aan de omvang van het verlies van concurrent easyJet. Misschien een beetje goedkoop, maar ja, dat past ook wel in deze branche.

Toch worden in dat kleine berichtje twee signalen afgegeven. De eerste is dat de bodem voor een aantal van deze prijsvechters in zicht komt. Tot hoe ver kun je de prijs blijven verlagen, zonder dat je zelf in financieel zwaar weer terecht komt? Wat gebeurt er als low cost carriers in de rode cijfers raken? Het moet uit de lengte of de breedte komen. Ofwel de omzet moet fiks omhoog door veel meer passagiers. Er zal nog wel een jaar of wat groei in dit marktsegment zitten, maar dan is ook hier de rek uit.

En als die rek eruit is, moet er iets anders gebeuren. Een optie is dan dat de prijs voor een ticket omhoog moet. Maar blijf je nog wel een low cost carrier als jouw tarieven in de buurt liggen van de laagste prijzen van de gevestigde luchtvaartmaatschappijen? Want die dumpen hun tarieven om de concurrentie van de LoCo’s het hoofd te bieden.

De luchtvloten van de twee grootste lage kosten maatschappijen behoren inmiddels tot de grootste ter wereld. Vliegtuigen die gekocht zijn in een tijd dat de bomen tot in de hemel leken te reiken. Wat gaat er gebeuren als een deel daarvan straks niet voldoende gevuld wordt?

Annuleren van steeds meer verliesgevende vluchten leidt op den duur onherroepelijk tot een sanering van de vloot, van het personeelsbestand en van de aanvankelijke opzet. Hoe lang kan dan bijvoorbeeld de beperking van alleen maar de eigen website als boekingskanaal nog standhouden? Het mooie van via internet boeken is het onpersoonlijke. Maar wat als straks in het heetst van de concurrentiestrijd moet worden ingezet op persoonlijke voorkeuren van klanten? En je hebt daar door die eenzijdige keuze van slechts één distributiekanaal niet de flauwste notie van! Dan blijkt halverwege de low cost race misschien wel dat er op het verkeerde paard is gewed! En blijken geavanceerde reisagenten plots geen klip meer die omzeild moet worden, maar veel eerder een anker waaraan vast kan worden geklampt. Want wie de reiziger kent, kan hem of haar ook persoonlijk adviseren.

Vraag is dus of de Low Cost bodem nu in zicht raakt, nu de race nog maar net ontbrand is. Want hebben we niet net een tijd achter de rug waarin de bomen ook voor een andere nieuwe bedrijfstak tot in de hemel leken te reiken? En wat is er gebeurd met al die bedrijven die mee surfden op de IT-golf?

Al die bespiegelingen zijn natuurlijk niet aan passagiers niet besteed. Die profiteren dit jaar waarschijnlijk van het goedkoopste jaar in de luchtvaart. Tot dusver of ooit? Ik denk dat 2003 later wel eens een omslagpunt kan blijken te zijn geweest. Het jaar dat de bodem definitief in zicht kwam.

John Jansen
CEO ATP International
www.atp.nl