Eigenlijk zouden we op 5-10 al naar Düsseldorf vliegen, maar door een algemene staking in Griekenland, waaraan ook de verkeersleiders deelnamen, konden we pas een dag later vertrekken. Omgeboekt hadden we op 4-10 nadat we op internet hadden gekeken en gezien, dat onze vlucht was gecancelled.

Zondag 25 september vlogen wij met Swiss van Düsseldorf naar Athene via Zürich. We hadden al online ingecheckt, maar om een handige kleine boarding pass te krijgen, checkten we in Düsseldorf aan de automaat toch nog in. Daarna gaven we onze baggage af, wat zeer professioneel en snel ging.

Voor de 'Golden Autumn' landbouwmachine beurs moest ik op 12-10-2011 naar Moskou DME. Gezien de tijden kwamen de vluchten van de Lufthansa beter uit dan die van Air Berlin. Ik vloog met de LH 2992 van 14.25 in een B737-300. (stoel 14C).

Deze oude B737 is door de LH van binnen in ieder geval netjes opgeknapt. Alles ziet er weer strak uit en door de nieuwe (dunne) stoel heb je ook een goed zit comfort. De kist was half vol. Dus ik had echt super veel ruimte. Het eten (kip met rijst,salade en een taartje) en de hele verzorging was goed in orde.

Op maandagmiddag 26 September zou ik vliegen met Estonian Air vlucht OV612 vanaf de kleine luchthaven Tartu met een Saab SF340A naar Tallinn. Vanaf Tallinn zou ik doorvliegen naar Amsterdam. Ik had in Nederland twee separate tickets geboekt, een ticket TAY-TLL en een ticket TLL-AMS. Het ticket TAY-TLL had ik er later bijgeboekt omdat Estonian Air vanaf begin september bepaalde vluchten heeft gewijzigd c.q. heeft toegevoegd.

Vrijdag 30 september om 17:50 uur stond onze vlucht van Eindhoven Airport naar Barcelona El Prat gepland met Transavia HV6787. Ook Transavia heeft naar voorbeeld van Ryanair een koffervergoeding ingesteld en een strenge maximumlimiet van 1 stuks handbagage van tien kilo. Daarom moest ook voor de security check-in onze koffer gewogen worden. De vlucht was veertig minuten. vertraagd.

Op 26 augustus vlogen wij vanaf Eindhoven met Ryanair naar Barcelona Reus. Voordat je door de securitycheck gaat, vraagt een airportmedewerker om je boardingpass en moet je je koffertje wegen met tien kilo als maximum. Ondanks dat Ryanair je geen vaste plekken in het vliegtuig aanbiedt, stonden er dit keer geen vroege lange rijen voor de boadinggate van passagiers die verzekerd willen zijn van een goede plaats.

Op 21 september moest ik plotsklaps heen en weer naar Bristol. De KLM had alleen nog C-stoelen beschikbaar. Die waren erg duur (>700 Euro). Portmann Travel kwam daarom met het idee om met easyJet te vliegen. Zij hebben duidelijk minder gunstige tijden en daardoor moest ik de avond van te voren reeds weg. De kosten van het hotel en het ticket konden nog steeds op tegen de KLM-prijs (<300 euro).

Op 22 september vloog ik met een collega met de Lufthansa (Eurowings) van Düsseldorf naar Leipzig-Halle. We namen de LH 2730 van 15:30 uur. Door een vertraging van een half uur veroorzaakt door een tekort aan luchtverkeersleiders (!) in Duitsland kwamen wij dus ook een half uur te laat. Zowel bij vertrek als aankomst wordt je met een bus naar en van het vliegtuig (CRJ900 NG, stoel 24C) naar de terminal gereden.

Gezien mijn redelijke vroege vertrek uit Mallorca, moest ik opzoek naar een vroege vlucht van Madrid naar Mallorca. Na een korte vergelijking bleken zowel Spanair als Air Europa een vlucht te hebben die rond acht uur uit Madrid vertrekt. Om weer eens met Air Europa op pad te gaan, heb ik voor hun gekozen.

Aan alles komt een eind, dus ook aan onze vakantie. We zouden om 13.15 in ons hotel opgehaald worden, maar we besloten voor die tijd nog even bij Elle te lunchen. Zij verkocht Hollandse frikadellen en Van Dobben kroketten en omdat we niet veel vertrouwen in het vliegtuigeten hadden, besloten we ons in ieder geval goed voorbereid op de terugvlucht te richten. Dat er even later op Bonaire een wolkbreuk zou losbarsten, waardoor wij drijfnat in het hotel terugkwamen, was even niet gepland.