Op 29 augustus vloog ik met de AB 8394 van Düsseldorf naar Moskou Domodedovo (DME). De Airbus A320 was tot de laatste stoel uitverkocht. Bij het inchecken was de AB groundcrew dus streng met de handbagage. Helaas leidt dit tot willekeur. Wie een grote mond heeft krijgt dus alles mee. En de meeste Russen hebben een hele grote mond (!) en de groundcrew laat zich dus intimideren en staat alles toe.

Op 19 augustus vloog ik voor de tweede keer binnen korte tijd met GermanWings van Maastricht naar Berlijn Schönefeld. Vlucht 4U8141 van 08.30 uur (Airbus A319, stoel 11C) ging strak op tijd weg en was weer half leeg. Ditmaal kon er aan boord wel met de creditcard betaald worden. Een prima vlucht die mij een 9 waard was.

Met vijftig minuten stond ik op Schöneveld en zat ik om 11.30 uur aan bier en worst op Unter den Linden hartje Berlijn!

Op 23 augustus vloog ik met LH 2305 naar München. Stoelnummer was 29C. Door noodweer was de vlucht met de Embraer 195 van Augsburg Airlines ruim een uur vertraagd. De vertrektijd schoof op van 13.20 uur naar 14.30 uur. Daardoor miste ik in Frankfurt mijn aansluiting naar Stuttgart. (Ik vloog niet rechtstreeks met de KLM omdat dat ticket bijna twee keer zo duur was.)

’s Ochtends vroeg met de auto naar Schiphol. Om ongeveer half 3 waren we bij de incheckbalie van Transavia. Er stonden 2 rijen; een voor inchecken en een voor het bagage drop off point. Wij hadden via internet ingecheckt dus moesten we naar het drop off point waar de grootste rij stond.

Na vijftien minuten in de rij gestaan te hebben naar de douane, nog wat winkelen en daarna naar gate C10, waar de PH-HZN van Transavia al klaar stond. Ik zat op stoel 8a.

As a frequent traveller between Singapore and Jakarta, I decided not to choose for my favourite Garuda Indonesia, but Turkish Airlines. Recently they got traffic rights on this route, so I flew with them. This fight originates at Istanbul and flying to Jakarta via Singapore. Check in was no problem, only one counter open, but there was no queue.

Op maandag 8 augustus begon onze vakantie op het vliegveld van Charleroi, door Ryanair 'Brussels South-Charleroi Airport' genoemd. Ondanks dat onze vlucht pas om 18:20 uur vertrok, waren wij al reeds omstreeks 15:30 uur aanwezig op de luchthaven. Twee uur voor de geplande vertrektijd konden wij de bagage inchecken bij een balie, en dit ging erg vlot.

Na vier dagen vliegtuigspotten rond de luchthaven van Manchester was het weer eens de tijd om terug te gaan naar huis. We (mijn vader, een goede vriend en ik) hadden online ingecheckt en we zaten op rij 22ABC. Ik had de stoelen gewijzigd naar 14ABC, want ik vind het prettiger om bij de vleugel te zitten. We keken op het TV-scherm en zagen dat de passagiers van KL1094 zeventig minuten moeten wachten in de lounge.

Op zondag 3 juli vloog ik met Air Berlin naar Punta Cana in de Dominicaanse Republiek. Eenmaal aangekomen op Düsseldorf de bagage afgegeven, want ik had al ingecheckt op airberlin.com. Bagage was vier kilo te zwaar, maar bij AirBerlin doen ze daar echt niet moeilijk over.

Op 16 juli vloog ik samen met mijn familie met Aegean van Düsseldorf naar Athene. Onze vlucht (A3841) werd uitgevoerd met een Airbus A320 (SX-DGC) en vertrok om 14.00 uur. Het vliegtuig had aan een kant de tekst www.visitgreece.gr. We hadden de dag van tevoren al ingecheckt via internet ik zat op stoel 12F, dit is bij de nooduitgang.

Om met mijn jongste zoon ons de wedstrijd Engeland - Wales op 6 augustus in Twickenham te zien (van onze favoriete sport Rugby) vlogen wij op 5 augustus met de FR9274 (Boeing 737-800, 19.30 uur stoelen 5D en 5E) van Ryanair vanaf Eindhoven naar Londen Stansted. De vlucht had een half uur vertraging door late binnenkomst van het vliegtuig.

Op Stansted aangekomen was daar al weer een kwartier van ingelopen. Met de Stansted Express-trein reden wij vanaf het vliegveld naar hartje Londen.