Op 5 juli maakten we met Lufthansa een vlucht naar Frankfurt (LH 4573) vanwaar we zouden vliegen naar Delhi, India. Onze vlucht vertrok om 11.10 en reeds om negen uur waren we al aanwezig. Door m'n vader z'n Miles konden we vliegen in Bussiness class, wat ik een erg leuke ervaring vond.

“Welcome on this special flight.” Met deze woorden heette de captain van vlucht Air Berlin 9414 ons welkom op Düsseldorf International. Het leek mij een normale vlucht, 1 van de 4 die per dag naar Palma de Mallorca gaan. Maar hij ging verder met het vertellen dat hij goed en slecht nieuws had.

In juni, juli en augustus vliegt Air France met haar gloednieuwe Airbus A380 in het weekend en op maandag naar Londen voor een promotarief van 78 euro. Het leek me wel eens mooi om de reusachtige A380 uit te proberen zonder dat je daarvoor een groot bedrag moet neertellen en naar het andere eind van de wereld moet vliegen. Dus retourvluchtje geboekt op 14 juni voor een dagje Londen (nu ja: enkele uren op Heathrow).

Mijn vrouw en ik hadden een vakantie geboekt naar Curaçao en onze vlucht zou zijn met de KLM. Nu hebben wij best wel veel gevlogen maar nog nooit met de KLM en dan ook nog nooit met een Boeing 747-400 en dat zou nu gaan gebeuren. Op 9 juni 2010 stond deze vlucht gepland met het vluchtnummer KL735 om 09.35 uur. Door een veiligheidsinspectie hadden wij één uur vertraging en werd het dus 10.35 uur.

Vrijdag 4 juni met een Boeing 747-400 van KLM van Curaçao naar Amsterdam gevlogen. We vertrokken om 15.05 uur vanaf Hato Airport op weg naar Schiphol. Het inchecken verliep zeer traag op de luchthaven er was helaas geen aparte incheckbalie van de KLM voor baggage drop off en moest je alsnog in de lange rij staan. Dit was echt wel heel jammer.

Met de World Expo in Shanghai en de aanbieding van KLM naar het naast Shanghai gelegen Hangzhou besloten wij onze punten in te wisselen voor een business class ticket. Op maandag 31 mei vertrokken we met de KL881, een Boeing 777-200ER. Inchecken hadden we online al gedaan, dus na het afgeven van de bagage konden we winkelen en genieten van een drankje in de lounge. Jammer dat de champagne in de lounge is vervangen door wel een erg zoete cremant.

Op vrijdag 14 mei vertrokken vanaf Rotterdam voor een dagje Londen. Om 06:15 uur aangekomen op Rotterdam, snel ingecheckt en twintig minuten later konden we al weer instappen. Op de monitoren stond vertrek bij gate 1, dit werd echter gate 4.Geen probleem natuurlijk, want die gates liggen zowat naast elkaar!

Met de bus naar het vlieguig gebracht (had makkelijk lopend gekund maar waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan?!). Ik zat op stoel 12A (raam) en mijn vader op 12B. Er zaten trouwens maar 10 mensen in het toestel dus alles was zo gebeurd.

Als je een dagje in Londen ben geweest, moet je uiteraard ook weer terug. London City Airport is makkelijk te bereiken met de Docklands Light Railway, ritje van 15 minuten vanaf Bank Station, wat geen straf is omdat je boven de grond zit en genoeg te zien hebt. Aangekomen op LCY konden we gelijk doorlopen omdat we al ingecheckt waren op Rotterdam (ook goede service!).

Alle voorbereidende handelingen als on-line check in en daarmee het betalen van 44 euro voor een extra koffer verliepen probleemloos, waardoor ook de bagage drop-off op Schiphol efficiënt en probleemloos verliep. De security check was ook zonder problemen en altijd weer een verademing als je het vergelijkt met de soms barse manier waarop het in de VS plaatsvindt.

We kwamen van Walt Disney World af en daar word je opgehaald op basis van vertrekschema van het vliegtuig. De vlucht stond op de planning voor 7.30 pm, dus wij werden om 3.40 pm opgehaald. Een uur later waren we op het vliegveld van Orlando, terwijl we wisten dat de vlucht minstens twee uur vertraging zou hebben. Het viel ons wel rauw op het dak dat die vertraging inmiddels opgelopen was tot vijf uur, want de aswolk gooide weer roet in het vliegverkeer! We zouden pas om 12.25 am gaan vliegen, dus dat werd lang rondhangen op Orlando.