Zondag 19 september vertrokken we met de UA 936, een ‘tripple seven’ van Chicago O'Hare naar Washington Dulles. Ondanks dat deze vlucht maar 1,5 uur duurt kregen we (in business class) een volledige maaltijd. Op zo'n korte vlucht in business class is er dan ook weinig om op aan te merken.

Voor de eerste keer naar Amerika en dus voor de eerste keer vliegen met United Airlines. Een luchtvaartmaatschappij die de afgelopen jaren heel wat voor de kiezen heeft gehad (11 september en de nasleep ervan). We vlogen naar Los Angeles via Washington/Dulles Airport. Bij het inchecken voor vlucht UA946 gevraagd naar extra beenruimte, want een persoon van meer dan twee meter kan niet dertien uur opgevouwen in een vliegtuig zitten. Na enig belwerk kon de grondstewardess me melden dat ik op de eerste vlucht bij de nooduitgang zat en de tweede vlucht bij een ‘bulkhead’. Prima opgelost!

Wat een maatschappij! Allereerst ben ik alle keren ge-upgrade naar Economy plus. Dit zonder te vragen of extra kosten. De Boeing 777 is een uitermate fijn toestel. De beenruimte is buitengewoon goed en de stoelen zelf erg comfortabel. Het eten aan boord was prima. Keuze uit twee smakelijke gerechten en een ijsje na. Verder kreeg ik zonder kosten een extra maaltijd! Drankjes in overvloed, de eerste twee uur zijn ze zeker vier keer langs geweest met drankjes. De alcoholische drankjes zijn ook gratis wat niet bij alle maatschappijen (Continental) meer het geval is.

Vlucht CO3276 was geboekt als (los) deel van intercontinentaal ticket Amsterdam (AMS)-Newark (EWR). De vluchtbevestiging toonde netjes de stoelnummers op het AMS-EWR deel, en logischerwijs niet op deze korte 'domestic' vlucht.

De checkin leek voorspoedig te verlopen, en de assistent gaf ons keurig onze boardingcards zonder nadere toelichting. Die van mijn echtgenote had een stoelnummer, die van mij vreemd genoeg niet.

Op 26 september 2003 vlogen we met United Airlines naar Amerika. Onze vlucht, de UA 947 naar Washington werd uitgevoerd met een Boeing 777. Omdat we al geregeld met United hadden gevlogen wisten we ongeveer wat we konden verwachten. Het inchecken op Schiphol verloopt meestal erg rustig ondanks het feit dat dit ieder jaar strenger lijkt te worden. Maar goed, eenmaal de douane voorbij, het taxfree paradijs ingedoken, waren we die controle weer even kwijt.