WILLEMSTAD - Een openhartige column van columnist Jacob Gelt Dekker op Luchtvaartnieuws.nl veroorzaakte veel ophef in de politiek op de Nederlandse Antillen. De van corruptie beschuldigde politici organiseerden massaal een boycot op het hotel en de resorts van Jacob Gelt Dekker op Curaçao. Zakenreisnieuws.nl reisde af naar dit bijzondere hotel. Gisteren las u , vandaag het vervolg.
Fase 1 bestaat uit de bouw van 43 kamers en suites met ‘ocean view’ en 33 kamers en suites met ‘park view’. De tweede fase bestaat uit een combinatie van particuliere woningen en hotelfaciliteiten. We hebben een masterplan gemaakt om op hotelkamers uit te komen.”
Resorts
De resorts op Westpunt zijn vooral gericht op duikers. “Het is echt een beach hotel. Westpunt is een van de mooiste duikplekken van het eiland. Er ligt een strand bij en een duikschool. Er komen vooral veel Amerikanen en Nederlanders op af. Ook zijn er vrij veel jonge stelletjes die romantisch uit willen.” Hij voegt echter toe dat de resorts op Westpunt meer in Caribische stijl zijn opgetrokken en het hotel in Willemstad meer de koloniale stijl heeft. “Je ziet een tendens”, vertelt Leo Helms. “Vroeger was er op het eiland meer strandtoerisme, nu steeds meer cultureel toerisme.”
Een andere pijler waar mogelijk toekomstmuziek in zit, is het medisch toerisme. Tegenover het hotel, naast het luxe restaurant de Gouverneur, duikt op een onverwachte plek een nierdialysecentrum op. “We verlagen zo de drempel voor mensen die niet op vakantie kunnen vanwege hun (chronische) ziekte”, zegt Helms. “Zij kunnen nu toch van huis omdat ze gedialyseerd kunnen worden. We willen dit in de toekomst op meerdere terreinen gaan ontwikkelen.”
Politieke boycot
Kura Hulanda kwam onlangs in het nieuws vanwege de boycot die de lokale politiek uitoefent op het hotel en de resorts. Na een aantal krasse uitspraken van Jacob Gelt Dekker op Luchtvaartnieuws.nl en in het Antilliaans Dagblad, lijkt de politiek iets terug te willen doen: Kura Hulanda mijden in hun vergaderingen en zakelijke bijeenkomsten.
Helms zegt niet veel van de boycot te merken: “Er zijn periodes geweest dat er wat weerstand is geweest, maar die zijn inmiddels voorbij.” Hij duidt dan bijvoorbeeld op het verbod dat de Antilliaanse overheid oplegde aan leveranciers van vlees om hun producten nog langer te leveren aan Kura Hulanda. “Je moet je voorstellen dat eten en drinken geïmporteerd moet worden. Een douane kan een en ander vertragen.”
Helms denkt dat de angst regeert onder de bevolking: “Het probleem is dat de meeste mensen het met hem eens zijn. Maar men durft dit niet naar buiten te brengen in zo’n kleine gemeenschap. Jacob is onafhankelijk en rijk, die hoeft zich van een overheidsboycot weinig aan te trekken. Dat is wel anders bij de lokale bevolking, diehard getroffen wordt door corrupte overheidspraktijken. Zij zien wat er zo maar kan gebeuren als je ‘verkeerde’ uitspraken doet.”
Teruggeven aan het eiland
Hoewel Leo Helms niet verwacht veel te kunnen doen aan de corruptie, hoopt hij op een goede toekomst: “Wat we hopen, is dat de corruptie wat minder wordt. In een sfeer van corruptie en fraude haal je geen investeerders binnen. En Curaçao is nu juist afhankelijk van buitenlandse investeerders.”
Hoteleigenaar Jacob Gelt Dekker is zelf weinig te vinden in ‘zijn’ hotel. Helms: “Het is geen micromanagement-man. Hij is heel druk bezig, op het moment met verschillende documentaires over slavernij en met weeshuizen.” De slavernij lijkt een speciale plaats in te nemen in de levens van Leo Helms en Jacob Gelt Dekker. Helms: “Jacob zegt altijd ‘giving back’.
Hij heeft hard gewerkt en veel geld verdiend en wil wat terugdoen. Bovendien is hij altijd erg betrokken geweest bij kinderen. Daarom staat het museum hier ook. Het heeft een duidelijke educatieve functie voor de kinderen hier. Want de kinderen zijn immers de toekomst.”
Door Vincent Carlier
Bekijk de foto's.
Fase 1 bestaat uit de bouw van 43 kamers en suites met ‘ocean view’ en 33 kamers en suites met ‘park view’. De tweede fase bestaat uit een combinatie van particuliere woningen en hotelfaciliteiten. We hebben een masterplan gemaakt om op hotelkamers uit te komen.”
Resorts
De resorts op Westpunt zijn vooral gericht op duikers. “Het is echt een beach hotel. Westpunt is een van de mooiste duikplekken van het eiland. Er ligt een strand bij en een duikschool. Er komen vooral veel Amerikanen en Nederlanders op af. Ook zijn er vrij veel jonge stelletjes die romantisch uit willen.” Hij voegt echter toe dat de resorts op Westpunt meer in Caribische stijl zijn opgetrokken en het hotel in Willemstad meer de koloniale stijl heeft. “Je ziet een tendens”, vertelt Leo Helms. “Vroeger was er op het eiland meer strandtoerisme, nu steeds meer cultureel toerisme.”
Een andere pijler waar mogelijk toekomstmuziek in zit, is het medisch toerisme. Tegenover het hotel, naast het luxe restaurant de Gouverneur, duikt op een onverwachte plek een nierdialysecentrum op. “We verlagen zo de drempel voor mensen die niet op vakantie kunnen vanwege hun (chronische) ziekte”, zegt Helms. “Zij kunnen nu toch van huis omdat ze gedialyseerd kunnen worden. We willen dit in de toekomst op meerdere terreinen gaan ontwikkelen.”
Politieke boycot
Kura Hulanda kwam onlangs in het nieuws vanwege de boycot die de lokale politiek uitoefent op het hotel en de resorts. Na een aantal krasse uitspraken van Jacob Gelt Dekker op Luchtvaartnieuws.nl en in het Antilliaans Dagblad, lijkt de politiek iets terug te willen doen: Kura Hulanda mijden in hun vergaderingen en zakelijke bijeenkomsten.
Helms zegt niet veel van de boycot te merken: “Er zijn periodes geweest dat er wat weerstand is geweest, maar die zijn inmiddels voorbij.” Hij duidt dan bijvoorbeeld op het verbod dat de Antilliaanse overheid oplegde aan leveranciers van vlees om hun producten nog langer te leveren aan Kura Hulanda. “Je moet je voorstellen dat eten en drinken geïmporteerd moet worden. Een douane kan een en ander vertragen.”
Helms denkt dat de angst regeert onder de bevolking: “Het probleem is dat de meeste mensen het met hem eens zijn. Maar men durft dit niet naar buiten te brengen in zo’n kleine gemeenschap. Jacob is onafhankelijk en rijk, die hoeft zich van een overheidsboycot weinig aan te trekken. Dat is wel anders bij de lokale bevolking, diehard getroffen wordt door corrupte overheidspraktijken. Zij zien wat er zo maar kan gebeuren als je ‘verkeerde’ uitspraken doet.”
Teruggeven aan het eiland
Hoewel Leo Helms niet verwacht veel te kunnen doen aan de corruptie, hoopt hij op een goede toekomst: “Wat we hopen, is dat de corruptie wat minder wordt. In een sfeer van corruptie en fraude haal je geen investeerders binnen. En Curaçao is nu juist afhankelijk van buitenlandse investeerders.”
Hoteleigenaar Jacob Gelt Dekker is zelf weinig te vinden in ‘zijn’ hotel. Helms: “Het is geen micromanagement-man. Hij is heel druk bezig, op het moment met verschillende documentaires over slavernij en met weeshuizen.” De slavernij lijkt een speciale plaats in te nemen in de levens van Leo Helms en Jacob Gelt Dekker. Helms: “Jacob zegt altijd ‘giving back’.
Hij heeft hard gewerkt en veel geld verdiend en wil wat terugdoen. Bovendien is hij altijd erg betrokken geweest bij kinderen. Daarom staat het museum hier ook. Het heeft een duidelijke educatieve functie voor de kinderen hier. Want de kinderen zijn immers de toekomst.”
Door Vincent Carlier
Bekijk de foto's.
